Ik weet het eerlijk gezegd niet, dus momenteel neig ik er naar om blanco te stemmen. Of mag dat niet?
blanco stemmen is okee. Het is in principe namelijk alleen maar slecht om te doen voor wiens kant je ook speelt.
Ik extend de deadline tot ik vannacht thuis ben ivm the Hunger Games en mijn broer's verjaardag.
Who's the one to blame for this strain in my vocal chords?
Who can pen a hateful threat but can't hold a sword?
It's the same who complain about the global war
But can't overthrow the local joker that they voted for
Okee, dit is wel zo'n beetje de deadline zou ik zeggen.
Votes:
Sander: V (Jan-Paul, Gerben, Ron +1, Chris)
Litania: I (Valerie)
Jan-Paul: II (Litania, Sander)
Wederom is het beslist.
Who's the one to blame for this strain in my vocal chords?
Who can pen a hateful threat but can't hold a sword?
It's the same who complain about the global war
But can't overthrow the local joker that they voted for
Sander is als versteend wanneer de telling uitwijst dat zijn gans gekookt is. Hij probeert niet te rennen, enkel staart hij levensloos voor zich uit wanneer de andere dorpelingen hem meesleuren richting het schavot.
De procedure is als een droom voor hem. De strop wordt om zijn nek gehangen en de beul positioneert zich bij de hendel die het valluik zal openen.
Zodra de beul net op het punt staat om zijn lichaam te laten vallen, keert de realiteit bij hem. Hij begint te schreeuwen uit angst, te smeken om zijn leven. Hij heeft nog zoveel dingen te doen, zoveel plaatsen om te zien...
De beul haalt de hendel over.
Maar er gebeurt niets.
Sander prijs zich een klein moment gelukkig terwijl de beul verdwaasd onderzoekt wat er mis is met het mechanisme. Na een paar minuten van inspectie knikt de burgemeester de beul weer toe.
De beul beweegt zich naar Sander - die nu wederom begint te jammeren en te smeken - en breekt met een felle beweging zijn nek.
Sander's dode ogen staren de dorpelingen aan; een stille herinnering aan zijn zo vroeg afgekapte dromen...
Sander was een dorpeling.
Who's the one to blame for this strain in my vocal chords?
Who can pen a hateful threat but can't hold a sword?
It's the same who complain about the global war
But can't overthrow the local joker that they voted for
Who's the one to blame for this strain in my vocal chords?
Who can pen a hateful threat but can't hold a sword?
It's the same who complain about the global war
But can't overthrow the local joker that they voted for
Ik ben nu ook het spoor een beetje bijster wie nu wolf zou kunnen zijn
I pulled over to the side and felt no time
Off the highway with the landscape aglow
Still not sure what we were trying to find
I only know we went home
Wtf, wat tragisch is dit.
Niet dat ik echt veel bevestigingen had voor mijn vermoedens, maar ik had toch wel het idee dat Sander een wolf was. Aangezien wolven altijd best stil zijn, en dat viel best op.
Ik zou het nu ook niet meer echt weten, Marrit vertrouwde Ron en zij was de seer, dus verdenkingen naar Ron heb ik eigenlijk ook niet echt.
Verhaaltje volgt hopelijk later vandaag, ik ben nog wat informatie aan het inwinnen!
Who's the one to blame for this strain in my vocal chords?
Who can pen a hateful threat but can't hold a sword?
It's the same who complain about the global war
But can't overthrow the local joker that they voted for
Na de trage dood van de enige dorpeling met een beetje klasse, bewegen de dorpelingen van Doodstil zich naar hun huizen.
Hun slaap is wederom onrustig; ze dromen over gehuil, zilvergrijze vachten en dode ogen. Ze dromen van een wandeling naar het land van de doden en weer terug, van duistere kunsten en lijken waarvan de huid vergeeld is van een verschrikkelijk gif.
Iedereen schrikt wakker van een luid mannengeschreeuw. Een kwartier gaat voorbij, en de dorpelingen durven niet meer naar buiten te gaan. Niet meer na alles dat ze in de laatste dagen gezien hebben. De angst heeft zich meester van hen gemaakt.
Opeens wordt de bel in de ambtelijke woning van Ron geluid.
Dit is een bekend geluid. De dorpelingen durven dit argwanend aan, en verlaten hun bed.
Eenmaal bij Ron's woning aangekomen zien ze het bloed op de vloer, op de muren, op de ramen. Hun blik verplaatst zich naar de locatie van de bel, en daar zien ze tegen de muur hun burgemeester in elkaar gedoken hijgen.
Hij leeft nog. Hij heeft littekens op zijn huid die hij eerder niet had, alsof de wonden jaren gelden toegebracht waren en al lang geleden genezen zijn. De dorpelingen storten zich op hem om hem te verzorgen.
Één van de dorpelingen of Litania nog verband in huis heeft, en komt tot de verassende conclusie dat Litania niet in de ambtelijke woning aanwezig is.
Een klein deel van de resterende dorpelingen rent snel naar Litania's huis. Ze kloppen luid op de deur, maar het enige geluid dat ze horen is het fluiten van de wind. Ze besluiten de deur te openen, en wat ze daar vinden doet een deel van hen kokhalsen...
Litania ligt met uitgedroogde, vergeelde huid op de vloer. Ze ziet er uit alsof ze in deze ene nacht 50 jaar ouder geworden is. Ze is gerimpeld, en haar uitstekende tong is zwart als de nacht.
Ron is gered door de heks.
Litania was een dorpeling en is vergiftigd door de heks.
Who's the one to blame for this strain in my vocal chords?
Who can pen a hateful threat but can't hold a sword?
It's the same who complain about the global war
But can't overthrow the local joker that they voted for
Who's the one to blame for this strain in my vocal chords?
Who can pen a hateful threat but can't hold a sword?
It's the same who complain about the global war
But can't overthrow the local joker that they voted for