Ditmaal voornamelijk om te vieren dat de lieftallige eigenaresse de eervolle positie van burgemeester toegekend heeft gekregen. Ze kucht een aantal keer en gaat op de bar staan. Alle ogen zijn op haar gericht.
"Ik zal mijn best doen om ons dorp veilig en gezellig te houden," speeched Litania. "Ik voel me vereerd dat jullie mij verkozen hebben en zal jullie zeker niet teleurstellen! Samen kunnen wij alles aan. En ja, de gemeentelijke bijeenkomsten zullen voortaan hier gehouden worden."
Iedereen applaudisseert en juicht.
Terwijl Litania stilletjes uitkijkt naar de extra inkomsten van deze ontwikkeling lalt Silvan er tussendoor, "Dit vraagt om een toost." Al snel vult het café zich met het geluid van lachende mensen en klinkende glazen.
Na urenlang TaZCrash gespeeld te hebben wrijft Thijs in zijn ogen. De koffie lijkt zijn werk niet goed te doen. Zijn ogen doen erg pijn terwijl hij in de veronderstelling is dat het zwarte goedje alle vermoeidheidsproblemen oplost. Hoe is het ineens zo laat geworden? Het lijkt wel alsof de afgelopen paar uren niet bestaan hebben. Wanneer hij de zware gordijnen opent schrikt hij van het feit dat het klaarlichte dag is. Voor slapen is geen tijd, de studie roept.
"Wat frisse lucht is wel okee," mompelt hij terwijl hij een voet al half in zijn schoen heeft en de ander nog in zijn sok moet hullen. Hij pakt een boek mee en vertrekt naar het cafe, alwaar hij Litania feliciteert met haar burgemeesterschap (ze ziet er niet uitgeslapen uit, vast uitbundig gevierd) en vervolgens plaats neemt op het terras. Het is wederom een zonnige dag en hij besluit zich in het boek te storten. Maar vrijwel direct merkt hij dat hij het boek al eerder gelezen heeft, ookal kan hij zich met geen mogelijkheid herinneren wanneer dat dan was. Dus hij sluit het weer en begint naar de omgeving te staren met een kop koffie in zijn hand.
Dan wordt hij wakker! Hij bevindt zich in zijn appartement en beredeneert dat het een droom is geweest. Maar het voelde zo echt... Hij kijkt naar buiten en het is donker, de ochtend is nog ver weg.
Jan-Paul wordt uitgeslapen wakker in zijn bed. Het was weer reuze gezellig bij de Groene Kikker gisteren. Als hij uit zijn raam kijkt, schrikt Jan-Paul echter. De zon hoort helemaal niet hoog aan de hemel te staan als hij wakker wordt! Licht panisch probeert hij zich uit zijn bed te lichten, maar de eerste poging resulteert in een stevige smak op de grond. De tweede poging gaat stukken beter, ditmaal resulterend in het daadwerkelijk opstaan, zij het met enige moeite gezien de hoeveelheid kleding die zich op de vloer van Jan-Paul's slaapkamer bevind.
Eenmaal aangekleed (met voor de helft kleding waarvan niet geheel duidelijk is of deze recentelijk zijn gewassen of niet) spurt Jan-Paul weg. Hoewel zijn kantoorbaantje niet de spannendste is, is het niet de eerste keer dat hij ruim te laat aan komt en ondanks het magere loon is hij niet van plan wéér op zoek te moeten naar een nieuwe baan. Hopelijk is de baas er niet.....
In ieder geval vanavond maar weer de Groene Kikker aandoen! Met grote afstand toch wel de meest vrolijke plek in Dorp 18.
Als de nacht valt in Dorp 18, begeven ook de laatste gasten van De Groene Kikker zich al strompelend naar hun huizen. Tevreden sluit de zojuist tot burgemeester benoemde eigenaresse de zaak en keert dan ook huiswaarts. Terwijl de slaap vat begint te krijgen op haar bewustzijn, overweegt ze vluchtig om haar beleid aan te passen, zodat ze al te zwaar beschonken gasten van alcohol kan onthouden. De dorpsgenoten die al eerder hun bed in waren gedoken, moeten toch zeker last gehad hebben van de lallende dronkaards na sluitingstijd. Vlug verwerpt ze deze gedachte echter, daar Silvan in zijn eentje verantwoordelijk is voor bijna de helft van de omzet. Ze valt in slaap, en in het dorp lijkt alles vredig.
In een ander huis gaat heel zachtjes de voordeur open. Twee duistere schimmen spoeden zich geruisloos naar binnen, en de trap op. Ze openen de deur van de slaapkamer. Marrit, de geheelonthouder, doet haar ogen open en schrikt. Nog voordat ze iets kan zeggen, voelt ze een ijzige kou zich meester maken van haar lichaam, terwijl het mes in haar keel gedraaid wordt.
Marrit was een dorpeling.
De volgende ochtend vroeg loopt Litania gapend richting haar cafe. Als ze langs het dorpsplein komt, slaakt ze een gil. Tegen de fontein ligt het leeggebloede lichaam van Marrit. Voor haar lichaam staat in bloed op de grond geschreven “Een voor een zullen jullie allemaal sterven.. er zijn verraders onder jullie.”. De schreeuw van Litania lokt meerdere burgers naar buiten, en met afgrijzen aanschouwen zij wat Litania al gezien heeft. De burgemeester herpakt haar emoties gauw, en stelt direct voor om via een dagelijkse stemming mensen te lynchen, totdat dit kwaad uit het dorp is verwijderd.
Het laatste stuk van het verhaaltje is een beetje afgeraffeld maar ik moet nu weg lol! Litania take it away, de stemming is vanavond en ik wil graag jullie votes weten voor middernacht.
Aw, Marrit alweer zo snel uit de game.
You will be missed!
Gerben werd midden in de nacht geschrokken wakker. Nu, nu hij over het tragische nieuws van het lot van Marrit heeft gehoord, weet hij wat de reden was. Haar inbreng voor het voortbestaan van Dorp 18 werd altijd erg door hem gewaardeerd.
Langzaam besluit hij om Litania op te zoeken en te vragen voor een waardige begrafenis, hopend dat er niet veel meer zullen volgen.
Ik kijk met afgrijzen naar het lijk tegen de fontein. Het ligt op een plek waar ook ik wel eens voor dood lig. Maar in tegenstelling tot Marrit sta ik elke dag wel weer op. Hoe gruwelijk en wat een onverdiend lot.
En dan de waarschuwing, en de bekendmaking dat er verraders onder zijn die met methodisch lynchen uitgeroeid moeten worden. Wie kunnen het zijn? Mijn brein maakt overuren terwijl ik alle feiten en voorvallen nog eens voor de geest haal. Wie vertoonden er vreemd gedrag?
Ik denk terug aan de race voor burgemeesterschap gistermiddag en enumereer de voorvallen in mijn hoofd:
1. Thijs werd naar voren geschoven door Valerie, en toen mensen op hem dreigden te stemmen krabbelde hij terug. Het burgemeesterschap is een kwetsbare positie waarmee je iets meer macht kunt uitoefenen over de stemming. Het zou onwaarschijnlijk zijn dat een agent snel een burgemeester wil worden. Dit spreekt in zijn nadeel. De reden hiertoe is dat als je als agent burgemeester bent je snel verdacht zal worden. Het is waarschijnlijker dat ze deze positie met rust laten of later willen opvolgen.
2. Valerie was degene die Thijs naar voren schoof, en Sjoerd nam daar heel duidelijk afstand van met zijn opmerking "Iemand gedwongen in een machtspositie zetten kan nooit goed uitpakken". Het kan zijn dat ze een artificiële kloof proberen te maken tussen hen, zodat ze niet als groep gezien worden.
Ik vraag me af wat de rest van de dorpelingen hiervan vindt, en begin rustig met hen te praten.
Who's the one to blame for this strain in my vocal chords?
Who can pen a hateful threat but can't hold a sword?
It's the same who complain about the global war
But can't overthrow the local joker that they voted for
Deze post is 1 keer aangepast, waarvan de laatste aanpassing
is gedaan door Sylvannes op 04-04-2012 09:36:06.
Thijs staat net zoals de rest van het dorp op het plein waar het gruwelijke geval zich voordeed. Het lichaam van Marrit is opgeruimd en het bloed verwijderd, maar de vlekken zijn toch nog te zien, en het is zeker merkbaar in de angstige, nee paniekerige sfeer. Thijs hoort opeens temidden wat geroezemoes zijn naam vallen, hij draait zich om en merkt dat Silvan hem verdenkt. Zijn eerste gedachte is om warme bakker te negeren, het is immers een traumatische ervaring en mensen zullen zo kort na het voorval vooral in paniek reageren. Maar dan bedenkt hij zich: Silvan is dronken maar niet gek, hij heeft hier duidelijk over nagedacht. Thijs ook.
"De reden dat ik de burgemeesterpositie direct afsloeg is eigenlijk precies om wat jij nu noemt. Een burgemeester zal in de eerste ronde veelal te vertrouwen zijn, maar men kan denken aan reverse psychology; dat een agent, gewapend met deze voorkennis, juist de burgemeestersrol aanneemt en veilig blijft dankzij dit argument." Om dergelijke beschuldiging vooraf al te voorkomen heeft Thijs de machtspositie afgeslagen, in dergelijke situaties is hij liever de volgeling. "Ik wil niet direct zeggen dat ik Litania verdenk overigens, het wil alleen zeggen dat ik probeer om niet gewantrouwd te worden door de rest."
Zichzelf haast verwarrend in deze kleine speech houdt hij daarna zijn mond. Maar de gedachte speelt in zijn hoofd: wat nou als Silvan een agent is en in overleg met Litania deze beschuldiging heeft uitgesproken? Het is ergens wel verdacht dat de burgemeester niet opgeruimd wordt gezien haar macht. Neen, Thijs is nog niet zeker genoeg en het zou daarom onverstandig zijn om dit publiekelijk uit te spreken.
"Alleen een agent zou bang zijn voor wantrouwen omdat hij alleen maar dorpelingen zou ophangen. Een burgemeester die te vertrouwen is weet dat de burgemeester belangrijk is voor de dorpelingen. Er zouden een paar missers kunnen vallen, maar de kans dat er een agent gelynched wordt is ook stevig aanwezig.", zeg ik.
"Je reactie was er niet één van overweging of reverse psychology. Het was meer een geschrokken paniekreactie."
Who's the one to blame for this strain in my vocal chords?
Who can pen a hateful threat but can't hold a sword?
It's the same who complain about the global war
But can't overthrow the local joker that they voted for
Terwijl Thijs en Silvan de ene na de andere beschuldiging naar elkaar roepen, probeer ik mijn hoofd leeg te maken terwijl ik geschrokken naar het lichaam van Marrit staar. 'Wie heeft deze afschuwelijke moord op zijn geweten?' fluister ik tegen mezelf. Ik bekijk de dorpelingen één voor één voor hun reactie. Allemaal lijken ze onschuldig, maar dat zijn ze niet. Ik zucht diep en probeer het gegons van mijn kater te negeren. En terwijl ik in de schaduw ga zitten, luister ik verder naar de beschuldigingen van Thijs en Silvan.
Ik zal proberen nog een verhaaltje enzo te posten voor die tijd, maar heb weinig tijd vandaag.
My childhood was typical: summers in Rangoon, luge lessons. In the spring, we'd make meat helmets. When I was insolent I was placed in a burlap bag and beaten with reeds.. pretty standard, really.
In de Groene Kikker is het zeldzaam stil. Mensen staren voor zich uit of werpen wantrouwende blikken naar elkaar toe.
"Mijn waardige mede - dorpsleden. Marrit's dood is schokkend en verkeerd. Dat realiseren we ons allemaal," zegt Litania. "Ik hoop dan ook dat jullie begrijpen dat iemand hier voor moet boeten!"
Tranen biggelen over wangen en er wordt instemmend geknikt.
"Mocht iemand ook maar enige verdenkingen, aanwijzingen of bewijs hebben, wees dan niet bang om naar mij te stappen in vertrouwen. Zijn er mensen die nu al iets kwijt willen?"
"Ik", zeg ik ferm terwijl ik op sta. "Ik heb beschuldigingen. Thijs' gedrag tijdens de race voor burgemeesterschap is bijzonder verdacht, en hij heeft geen goed weerwoord. Ik verdenk hem van het vermoorden van Marrit."
"Wie is het met mij eens?"
Who's the one to blame for this strain in my vocal chords?
Who can pen a hateful threat but can't hold a sword?
It's the same who complain about the global war
But can't overthrow the local joker that they voted for
Was een beetje een impuls vote.
