Wow, gefeliciteerd! Zit er een leuk huwelijksaanzoek-verhaal achter?
Dankje. Ja het verhaal is wel schattig:
Blijkbaar wilde Michiel het al een paar dagen eerder doen, maar elke keer ging mijn vergadering niet door of bleef ik uiteindelijk toch thuis, waardoor hij geen kans kreeg om voor te bereiden wat hij wilde doen. Vet frustrerend voor hem, terwijl ik juist dacht hem een plezier te doen door iets meer thuis te zijn dan normaal.
Toen ik dan donderdagavond toch echt naar zangles ging, heeft hij het huis vol rozen gezet en in de woonkamer een pad gemaakt van roosjes, paaseitjes en waxinelichtjes. Aan het eind van het pad stond een tafel met een kussen en een ring, en hij stond ernaast. Ik kwam thuis van zangles (via de winkel, dus het duurde extra lang) en was echt stomverbaasd toen ik binnenkwam. Zo verbaasd, dat ik mn jas en rugzak vol boodschappen vergat uit te trekken. En toen zei hij een aantal dingen die vast lief waren, maar die ik direct weer vergeten ben, en ging hij op een knie en vroeg hij me. Ik zei natuurlijk ja, maar zo overdonderd dat het meer als een vraag klonk dan alsof ik het meende.
De ring bleek een beetje jammer. Hij was mooi, maar een maat te groot en het materiaal kon niet tegen aceton, waardoor ik hem doordeweeks niet aan zou kunnen. Daarom zijn we gister samen een andere uit gaan zoeken die ik eigenlijk nog veel leuker vind, en die er wel ongeveer geschikt voor is. Gelukkig vonden we dit allebei niet erg, het is echt typisch zo'n ding waar je niet aan denkt bij het uitzoeken van een ring.