De vastberaden blik in Silvans ogen, doet Thijs een stap achteruit zetten. De kruisjes op de lijst van de burgemeester zeggen genoeg, en nu kijkt iedereen hem verwachtingsvol aan. Litania zet een stap in zijn richting. Thijs stamelt: “Jullie maken een grote vergissing.. ik had werkelijk een eerlijke reden om geen burgemeester te worden!”. Silvans ogen schieten vuur bij het horen van deze woorden. Hij stapt naar voren en duwt resoluut zijn merpijpjes-vormgevingsmes in de hand van Litania, en hij roept: “Maak hem af! De moordenaar! Hij verdient het niet te leven!”. De dorpelingen lijken allemaal beinvloed te zijn door de woorden van de jonge banketbakker, en beginnen Litania aan te moedigen om er een einde aan te maken. Thijs zet nog een stap achteruit wanneer Litania naar hem toeloopt. “Is er dan echt niets dat ik kan zeggen zodat jullie me geloven?” zegt Thijs, terwijl hij met zijn rug tegen de muur van cafe De Groene Kikker tot stilstand komt. “De beslissing is al genomen, sorry Thijs...” zegt Litania als ze met trillende hand en angstige blik in haar ogen het mergpijpjes-vormgevingsmes omhoog heft. Haar arm beweegt met een hoge snelheid omlaag, en terwijl ze heel vaag in de achtergrond Silvan “DOE HET!” hoort schreeuwen, wordt het Litania zwart voor de ogen. De eerste steek raakt Thijs' rechteroog, en hij valt bloedend en schreeuwend op de grond terwijl de menigte het hele schouwspel in afgrijzen beleeft. De volgende steek recht in het hart wordt Thijs fataal, en de 17 steken die daarop volgen doen er al niet meer toe.
Uiteindelijk kalmeert Litania en doet een stap terug. Iedereen staat nog steeds aan de grond genageld, als plotseling Thijs' lichaam begint te schudden, en de (nog steeds zwaar verminkte en evenzo dode) vorm aanneemt van een helikopterpiloot – dit moet het gast-lichaam zijn geweest.
Thijs was een agent.
Glimlachend kijkt De Maker op zijn monitors. Wellicht is er hoop voor deze groep kandidaten...
Thijs waagt nog een blik op het lijstje en zijn vrees blijkt waarheid. Het is kansloos, duizend gedachten rennen door zijn hoofd. Dit alles voelt zo onrechtmatig aan. Het is niet eens zijn ergste zorg dat Silvan met zo'n onwelmaakt, haast onbespreekbaar argument aankomt (als Thijs wel burgemeesterschap had aangenomen zou hij even verdacht zijn), maar dat iedereen het zomaar met Silvan eens is doet hem wanhopen. Hij wil niet eens meer deel zijn van dit dorp.
Vluchten heeft geen zin, hij weet goed dat mensen hem tegen zullen houden. Dus vanaf zijn telefoon doet hij de taak die hij in deze wanhoopsdaad het liefst doet: hij logt in op de PC thuis en verwijdert TaZCrash. "Deze mensen verdienen het niet om dit ooit te spelen." Dan staart hij weer naar de lijst.
[ooc] Dit was dus geschreven voordat Chris zijn verhaaltje postte.
Ik word een beetje moe van alle verhaaltjes proberen te lezen maar ik heb een beetje the gist van waarom Thijs beschuldigd werd. Om heel eerlijk te zijn zou ik niet op Thijs gestemd hebben want ik zou ook geen burgemeester willen zijn en was ook suspicious van Litania, maar blijkbaar ben ik heel slecht in die dingen inschatten. Ik vertrouwde Thijs best wel.
Vraag me nu heel erg af wie de resterende agent is. Ik denk niet Litania of Silvan want die gingen heel aggressief op een echte agent af. Tenzij je echt een kut medespeler bent zou je dat denk ik niet doen voordat bekend is welke kant de stemmen op gaan.
Who's the one to blame for this strain in my vocal chords?
Who can pen a hateful threat but can't hold a sword?
It's the same who complain about the global war
But can't overthrow the local joker that they voted for
Ik keer me af van het lijk dat de Thijs die wij kenden niet is en loop doelbewust terug naar mijn banketbakkerij. Misschien dat ik de andere dorpelingen wat meer mergpijpjes kan verkopen nu Thijs de Grootafnemer niet meer is.
Terwijl ik de wandeling maak voel ik de ogen van de andere dorpelingen in mijn rug en merk ik dat ik geïrriteerd ben. Het was een moeilijke strijd om iedereen te overtuigen van Thijs' schuld, maar de tekenen waren toch welzeker daar? Het verbaast me dat zoveel mensen zouden proberen om willekeurig te stemmen in plaats van af te gaan op logica en deductie.
Uit de binnenzak van mijn lange leren jas haal ik een mooie flacon met drank. Ik zet hem aan mijn lippen zonder er iets om te geven of de dorpelingen mij zien, dit keer.
"Één ding is zeker.", denk ik. "De andere dorpelingen zullen Litania en mij niet meer verdenken."
In mijn achtertuin staat de Merg-o-tron. Ik giet een deel van mijn alcohol in de machine als brandstof, en hij begint luid te tieren.
Ik maak me zorgen om mijn veiligheid. De andere agent zal me deze actie niet in dank afnemen. Maar als hij of zij me wil komen halen, dan is dat maar zo. Als ik de agent een tijd bezig kan houden hebben de andere dorpelingen meer tijd om hem of haar in het nauw te drijven.
Ik ga zitten naast de Merg-o-tron en drinkt in één teug de rest van mijn flacon leeg.
Who's the one to blame for this strain in my vocal chords?
Who can pen a hateful threat but can't hold a sword?
It's the same who complain about the global war
But can't overthrow the local joker that they voted for
Opgelucht haal ik adem en mijn hart keert weer terug rond de 70 slagen/minuut. Ben blij dat ik op Thijs heb gestemd. Langzaam denk ik terug en analyseer het stemgedrag van de andere. Mocht er een volgende stemronde zijn, dan is het dit keer met iets meer zekerheid stemmen...
De angst voor de andere agent bekruipt mij steeds meer, en terwijl de Merg-o-tron blij doorgaat met mergpijpjes produceren neem ik een besluit.
Ik loop terug naar de dorpelingen, en vertel hen:
"Ik weet wat jullie denken. Jullie denken dat ik het Orakel ben. Maar de waarheid is dat ik Thijs beschuldigd heb alleen op zijn terugschrikken van het burgemeesterschap. Het leek mij logisch en het bleek een goede deducatie of gok, zo jullie willen."
"Ik ben niemand anders dan de Hacker en ik vrees op het moment voor mijn leven. Als ik vannacht bezocht word door de andere agent, dan zal ik mijzelf beschermen om hem een dag bezig te houden. Dan kan het echte Orakel verder zoeken naar de ware identiteit van de hacker."
Tevreden maar licht bezorgd verlaat ik de geschrokken dorpelingen weer om de mergpijpjes verder te garneren.
Who's the one to blame for this strain in my vocal chords?
Who can pen a hateful threat but can't hold a sword?
It's the same who complain about the global war
But can't overthrow the local joker that they voted for
Nog wat verdwaasd van alle spanning van de stemronde en de executie van Thijs loop ik rustig het dorpsplein op. Ik probeer mezelf wat meer bij kennis te brengen door me op te frissen met een plens water uit de fontein.
Wanneer Silvan zijn laatste aankondiging maakt kijk ik met grote ogen verrast in zijn richting. Ik wist dat hij soms wat vreemd kon doen en zijn beargumentering richting Thijs sneed hout, maar dit had ik niet van hem verwacht. Wat een lef moet je hebben om zoiets aan te durven! Ik krijg een gemengd gevoel van angst en waardering voor Silvan. Angst om het feit dat ik zelf eigenlijk heel weinig weet, misschien was het puur toeval. Maar ik merk ook dat de analyses redelijk kloppen, die gedachte stelt me wat gerust.
Met een ietwat opgefrist hoofd koop ik een klein gebakje bij Silvan en keer huiswaarts. Hopend dat de overgebleven wolf hem zal sparen de volgende nacht.
Overal in Dorp 18 lopen blije mensen rond en overal hangen affiches:
Dames en Heren,
Om te vieren dat we een agent ontmaskerd hebben en we weer zorgeloos samen kunnen leven is vanavond elk uur happy hour in Café de Groene Kikker! Alle drankjes zijn twee halen, een betalen. Wees erbij.
"Elk uur Happy Hour?", denk ik wanneer ik de poster zie. "Dit kan ik niet missen!"
Ik sluit per direct de winkel, beweeg de laatste klanten naar buiten, vergeet mijn problemen als sneeuw voor de zon en begeef naar het café.
Who's the one to blame for this strain in my vocal chords?
Who can pen a hateful threat but can't hold a sword?
It's the same who complain about the global war
But can't overthrow the local joker that they voted for
Ik lees de vrolijk versierde affiche en krijg een glimlach op mijn gezicht. Ik bedenk me dat er nog een agent rond loopt, verschuild achter een mensengezicht. Deze relativerende gedachte maakt me treurig, maar iets extra te drinken spreekt me wel aan.
Ook ik begeef me met een leuke avond in het vooruitzicht naar de kroeg.
Als ik er dan vannacht aan ga, kan ik er net zo goed nu een extra leuke avond hebben.
Vrolijk ga ik richting de Groene Kikker. Tijd voor een drankje en de dood van een agent te vieren! En als er genoeg in zit, misschien ook nog wel een dansje
Terwijl iedereen met een iets geruster hart slaapt na het uitbundig vieren van de dood van een agent, is de hacker nog wakker, en tuurt over het dorpsplein vanuit zijn/haar dakraam, peinzend over de gebeurtenissen van de afgelopen twee dagen. De sporen van Thijs' gruwelijke afslachting zijn nog steeds zichtbaar tegen de muren van het cafe. Dan valt hem/haar ineens iets op. De kat, die zojuist langs de plek des onheil scharrelde, loopt opnieuw voorbij. Even twijfelt de hacker. Zou de kat heel snel om het cafe gelopen zijn? Nee, dit kan geen toeval zijn. Dit is een dejavu – er verandert iets in De Matrix. De hacker rent naar zijn/haar computerscherm en bekijkt de console-log, en herkent daarin dat er iemand het huis van Silvan binnengaat. Snel duikt de hacker achter zijn/haar toetsenbord en begint snel te typen.
Silvan schrikt wakker van het gekraak van gebroken glas dat hij achter zijn voordeur had gelegd. Hij weet wat dit betekent.. hij is gekozen door de agent en, als hij niet snel een uitweg vindt, zal hem hetzelfde gruwelijke lot wachten dat eerder Marrit overkwam. Koortsachtig denkt hij na. Natuurlijk! Het raam! Terwijl hij de voetstappen hoort versnellen op de trap, rent hij naar de andere kant van de kamer. Elke seconde telt nu. Maar dan ineens, voordat hij bij het raam komt, veranderen de vier kanten van zijn kamer in stenen muren. Wat is dit voor gekheid? De harde, doffe plof die vlak erna komt, klinkt als een persoon die tegen een muur aanloopt. Silvan draait zich om en realiseert zich dat hij gevangen is in zijn eigen kamer. Een gemengd gevoel van opluchting en claustrofobie maakt zich van hem meester, en hij zakt neer bij de kant van het raam. “Nog maar een paar uur tot de dageraad – hopelijk kom ik hier tegen die tijd uit; en hopelijk is de agent weg voordat het zover is...”
De hacker kijkt op het scherm en glimlacht wanneer hij/zij ziet dat hij/zij op tijd was. In de ochtend zal hij/zij de stenen barricade verwijderen. De glimlach verdwijnt echter weer snel en veranderd in een grote grijns. Wat als hij/ze de agent te pakken kan krijgen door het systeem aan te passen? Dan ziet hij/ze dat de agent weg is bij het huis van Silvan; waar deze heengegaan is is niet duidelijk. “Shit – ik had beter moeten opletten”, zegt hij/ze tegen zichzelf. “Ik ben er vrij zeker van dat Sjoerd een agent is - er is nog een kans, wat als ik hem thuis pak?”. Om er zeker van te zijn, wacht de hacker nog een half uur, om er zeker van te zijn dat de agent thuis is.
Sjoerd ligt al de hele nacht nietsvermoedend te dromen. Hij droomt over bloemetjes en bijtjes, over liefde en vrolijkheid – zelfs in zijn slaap heeft hij een glimlach op zijn gezicht. De geur van brandend hout maakt hem pas wakker als het te laat is. Hij kan geen kant meer op, de deur en het raamkozijn staan al in lichterlaaien. Het wordt moeilijker en moeilijker om te ademen, en vlak voordat hij in elkaar zakt stamelt hij, zonder dat er nog iemand is die hem zal horen: “Ik hoop dat het de twee geliefden goed zal gaan...”
Niet veel later sterft Sjoerd door verstikking.
Even verderop kijkt een donkere schim vanuit een ander slaapkamerraam naar de rookontwikkeling verderop in het dorp, en lacht. De eigen opdracht mag dan wel mislukt zijn, maar een ander onschuldig slachtoffer is gestorven – een beetje hulp komt zeker niet ongelegen.
Sjoerd was Cupido.
De volgende stemming zal iets later plaatsvinden aangezien ik vanavond een feestje heb en morgenochtend moet voetballen - dus ik wil op jullie zaterdagochtend het verhaaltje schrijven, en dan de stemmen binnenhebben voor jullie 9 uur die ochtend.
Voldoende tijd voor wat discussie dus!
Sjoerd ligt al de hele nacht nietsvermoedend te dromen. Hij droomt over bloemetjes en bijtjes, over liefde en vrolijkheid – zelfs in zijn slaap heeft hij een glimlach op zijn gezicht.
De stenen gevangenis beschermt mij, maar het had wel wat comfortabeler gemogen. Zodra de adrenaline wegebt herinner ik me weer dat het midden in de nacht is. Ik zak rustig neer tegen de stenen muur en probeer slaap te vatten die niet meer komt.
's ochtends verdwijnen de muren en waag ik me naar buiten.
Sjoerd's huis ligt in as.
"Wat een chaos. Als deze agents er nooit waren geweest had Sjoerd een zoveel beter leven kunnen hebben gehad. Hij van alle mensen had het ook verdiend..."
Ik graai wat alcohol uit mijn medicijnkast en ga verdwaasd tegen de fontein zitten. Ik moet nadenken over de komende stemming, want de tijden zijn gevaarlijker dan ooit...
Na de eerste slok alcohol in de warme ochtendzon dommel ik weg.
Who's the one to blame for this strain in my vocal chords?
Who can pen a hateful threat but can't hold a sword?
It's the same who complain about the global war
But can't overthrow the local joker that they voted for
Pas in de ochtend merk ik dat één van de huizen van Dorp 18 is veranderd in een zwartgeblakerde ravage.
Shit... waarom nou Sjoerd? Echt verdenkingen richting hem had ik nooit, en nu blijkt hij ook nog de cupido geweest te zijn.
Zeer trieste gebeurtenissen hier in Dorp 18.
Het liefst maak ik nu een lange wandeling door het bos vlakbij, om alles even te overdenken. Ja, dat is geen slecht idee.
Ik ga op weg.
Ik schrik wakker. Ik was aan het dromen en in mijn droom besefte ik me dat ik een teken gemist had.
Ron heeft bij de vorige stemming pas op Thijs gestemd toen Thijs al een meerderheid aan stemmen had. Hij leek ook geïrriteerd dat Thijs zoveel stemmen had gekregen. Zou dat zijn geweest omdat hij geschrokken was dat hij zijn agent partner al zo snel had verloren? Heeft hij daarna alsnog op Thijs gestemd om het te doen lijken alsof hij één van de dorpelingen is?
Bezorgd sta ik op om dit te bespreken met de andere dorpelingen.
Who's the one to blame for this strain in my vocal chords?
Who can pen a hateful threat but can't hold a sword?
It's the same who complain about the global war
But can't overthrow the local joker that they voted for
Ik schrik wakker. Ik was aan het dromen en in mijn droom besefte ik me dat ik een teken gemist had.
Ron heeft bij de vorige stemming pas op Thijs gestemd toen Thijs al een meerderheid aan stemmen had. Hij leek ook geïrriteerd dat Thijs zoveel stemmen had gekregen. Zou dat zijn geweest omdat hij geschrokken was dat hij zijn agent partner al zo snel had verloren? Heeft hij daarna alsnog op Thijs gestemd om het te doen lijken alsof hij één van de dorpelingen is?
Bezorgd sta ik op om dit te bespreken met de andere dorpelingen.
Leuke poging, maar incorrect, er was nog geen meerderheid aan stemmen op Thijs.
My childhood was typical: summers in Rangoon, luge lessons. In the spring, we'd make meat helmets. When I was insolent I was placed in a burlap bag and beaten with reeds.. pretty standard, really.
Ik schrik wakker. Ik was aan het dromen en in mijn droom besefte ik me dat ik een teken gemist had.
Ron heeft bij de vorige stemming pas op Thijs gestemd toen Thijs al een meerderheid aan stemmen had. Hij leek ook geïrriteerd dat Thijs zoveel stemmen had gekregen. Zou dat zijn geweest omdat hij geschrokken was dat hij zijn agent partner al zo snel had verloren? Heeft hij daarna alsnog op Thijs gestemd om het te doen lijken alsof hij één van de dorpelingen is?
Bezorgd sta ik op om dit te bespreken met de andere dorpelingen.
Leuke poging, maar incorrect, er was nog geen meerderheid aan stemmen op Thijs.
Jawel. Er waren 9 spelers en voor jij je stem deed waren er 5 stemmen gedaan waarvan 4 op Thijs. Dan resteren er maar 4 stemmen, dus tenzij die allemaal op Litania waren gegaan hadden de stemmen op Thijs gewonnen ivm tie break.
[add] Je hebt gelijk dat het geen meerderheid was zie ik, maar de kans was heel onwaarschijnlijk dat het nog ging veranderen!
Who's the one to blame for this strain in my vocal chords?
Who can pen a hateful threat but can't hold a sword?
It's the same who complain about the global war
But can't overthrow the local joker that they voted for
Ik vertrouwde Thijs best wel.
